Om 08.00 uur gaat de wekker. Dat had niet gehoeven. Ik was in ieder geval al wakker. Of had ik nog niet geslapen? Het voelt alsof ik zonder dekens in de woestijn ben gedropt. KOUD.... Naast me hoor ik geluid. Verbeeld ik het me of hoor ik ijskristallen op de grond vallen. Djadi wordt wakker.

We nemen ons voor om zo snel mogelijk naar de ontbijtzaal te gaan. Warme thee en koffie moet onze verstijfde ledenmaten ontdooien. Onderweg zien we Russische dames geheel uitgedost in strandkleding. Ligt het aan ons? Na het ontbijt zet de dooi in en slaan wij ons kamp op. Twee bedjes enigzins uit de wind en in de zon zijn ons onderkomen voor de dag.

Het wordt al lekker warm en ook druk op het strand. De boten varen uit om toeristen met snorkel- of duikoutfit een lekker dagje op zee te bezorgen. Zij liever dan wij, met deze wind. Kamelen, verkopers, animatieteamleden, alles laten we aan ons voorbij gaan. Het boeit ons niet: we blijven onverstoorbaar op onze bedjes liggen.

Lunchen, en weer terug naar het strand. We hebben ons halfpension omgezet naar ontbijt en lunch. Dineren doen we wel in de stad. Rond half vier is het te fris om op het strand te blijven. Op naar de stad voor wat wifi om onze verslaving te bevredigen. Terug op de kamer maken wij ons klaar voor het avond. Een kreet uit de badkamer doet mij snel opstaan. \"De hete kraan gaat niet meer dicht!\" Door wisseling van de temperatuur zit deze muurvast. Een heet waterballet als gevolg. Ik kan nog net Djadi\'s haar wassen en uitspoelen. Als de watertemperatuur afneemt kan de kraan gelukkig ook weer dicht. Pffff wat mag je verwachten voor 167 euro p.p. ?!

De man die onze airco op warm zou zetten laat op zich wachten. We hebben net bedacht dat we de föhn inzetten om vanavond de bedden voor te verwarmen.